کد مطلب:5386 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131
معنای دین و شریعت
گرچه این دو واژه احیاناً در مورد یكدیگر هم به كار رفته است، ولی غالباً شریعت در اصولی استعمال شده است كه قابل نسخ نبوده و به عبارتی دیگر محورهای كلّی دین به شمار می رود.
سید السّاجدین علیه السّلام در دعاء مكارم الاخلاق فرمود:
اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِیَ الطَّرِیقَةَ الْمُثْلَی، وَ اجْعَلْنِی عَلَی مِلَّتِكَ أَمُوتُ وَ أَحْیَا؛ [1] خدایا! مرا به والاترین راه رهنمون باش و چنان كن كه بر دین تو بمیرم و بر دین تو زنده شوم.
نیز آن حضرت در دعای وداع ماه مبارك رمضان فرمود:
اللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَیْكَ فِی یَوْمِ فِطْرِنَا الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ عِیداً وَ سُرُوراً، وَ لأَهْلِ مِلَّتِكَ مَجْمَعاً وَ مُحْتَشَداً مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ، أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ، أَوْ خَاطِرِ شَرٍّ أَضْمَرْنَاهُ، تَوْبَةَ مَنْ لاَ یَنْطَوِی عَلَی رُجُوعٍ إِلَی ذَنْبٍ، وَ لاَ یَعُودُ بَعْدَهَا فِی خَطِیئَةٍ، تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ مِنَ الشَّكِّ وَ الاِرْتِیَابِ، فَتَقَبَّلْهَا مِنَّا، وَ ارْضَ عَنَّا، وَ ثَبِّتْنَا عَلَیْهَا؛ [2] خدایا! ما در این روز فطر كه آن را برای مؤمنان روز عید و شادی، و برای دینداران هنگامه اجتماع و همكاری قرار داده ای، از هر گناهی كه مرتكب شده ایم، و هر كار زشتی كه پیش از این كرده ایم، و هر اندیشه بد كه در دل خود نهان داشته ایم، دست برمی داریم و به سوی تو می آییم؛ هم چون كسی كه دیگر خیال بازگشت به گناه را ندارد و دیگر مرتكب هیچ گناهی نخواهد شد؛ خالصانه و بدون ذرّه ای شك و تردید. پس بازگشتِ ما را آغوش گشای و از ما خشنود باش، و ما را بر ترك گناه استوار بدار.
سید السّاجدین علیه السّلام در دعاء مكارم الاخلاق فرمود:
اللَّهُمَّ اسْلُكْ بِیَ الطَّرِیقَةَ الْمُثْلَی، وَ اجْعَلْنِی عَلَی مِلَّتِكَ أَمُوتُ وَ أَحْیَا؛ [1] خدایا! مرا به والاترین راه رهنمون باش و چنان كن كه بر دین تو بمیرم و بر دین تو زنده شوم.
نیز آن حضرت در دعای وداع ماه مبارك رمضان فرمود:
اللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَیْكَ فِی یَوْمِ فِطْرِنَا الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ عِیداً وَ سُرُوراً، وَ لأَهْلِ مِلَّتِكَ مَجْمَعاً وَ مُحْتَشَداً مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ، أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ، أَوْ خَاطِرِ شَرٍّ أَضْمَرْنَاهُ، تَوْبَةَ مَنْ لاَ یَنْطَوِی عَلَی رُجُوعٍ إِلَی ذَنْبٍ، وَ لاَ یَعُودُ بَعْدَهَا فِی خَطِیئَةٍ، تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ مِنَ الشَّكِّ وَ الاِرْتِیَابِ، فَتَقَبَّلْهَا مِنَّا، وَ ارْضَ عَنَّا، وَ ثَبِّتْنَا عَلَیْهَا؛ [2] خدایا! ما در این روز فطر كه آن را برای مؤمنان روز عید و شادی، و برای دینداران هنگامه اجتماع و همكاری قرار داده ای، از هر گناهی كه مرتكب شده ایم، و هر كار زشتی كه پیش از این كرده ایم، و هر اندیشه بد كه در دل خود نهان داشته ایم، دست برمی داریم و به سوی تو می آییم؛ هم چون كسی كه دیگر خیال بازگشت به گناه را ندارد و دیگر مرتكب هیچ گناهی نخواهد شد؛ خالصانه و بدون ذرّه ای شك و تردید. پس بازگشتِ ما را آغوش گشای و از ما خشنود باش، و ما را بر ترك گناه استوار بدار.
[1] صحيفه كامله سجاديه، دعاي بيستم، فراز هفدهم.
[2] صحيفه كامله سجاديه، دعاي چهل و پنجم، فراز پنجاه و دوم.